- eyhamlı
- прил. иронический, насмешливый, с иронией. Eyhamlı sual иронический вопрос, eyhamlı gülüş иронический смех
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
eyhamlı — sif. Üstüörtülü, ikimənalı. Eyhamlı söz. Eyhamlı baxış. – Kərim kişinin eyhamlı danışması, Kazımın qocanın üstünə qışqırması, Kosaoğlunun ərizəni cırıb kişini idarədən qovması İmranın yadından çıxmırdı. İ. Ş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nüktəli — (Şəki) eyhamlı. – Nə çox nüktəli danışırsan … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
məcaz — ə. 1) keçid, keçmə; 2) kinayəli, eyhamlı (söz və ifadə haqqında); 3) həqiqi mənada deyil, bənzətmə və b. mənada işlədilmə (söz, ifadə və s. haqqında) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
bayaqkı — sif. Bir az əvvəlki, bir az əvvəl olmuş. <Şahnisə xanım:> Tanrının qüdrətinə şükür! Bayaqkı tufan, indiki gözəlliyə bax! Ç.. İzi də qalmamışdır, bayaqkı yorğunluğun. R. R.. Sükutu Əziz pozub, Gülsabahın bayaqkı eyhamlı suallarına cavab… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
eyham — is. <ər.> İkimənalı, üstüörtülü söz və ya ifadə; işarə. Bir otaqda oturuban biz ilən; Könlümü aldığın şirin söz ilən; Gah eyham, işarə, gah göz qaş ilən; Gah həzin güftguyun istərəm. Q. Z.. Həsən ağanın rəngi dəyişir: – Nə demək istəyirsən … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ikimənalı — sif. 1. dilç. İki mənası olan, iki məna verən. İkimənalı söz. İkimənalı ifadə. 2. Eyhamlı, üstüörtülü, pərdəli, iki cür başa düşülə bilən. Pərdəli, ikimənalı danışıqlardan da xoşum gəlməz. Ə. Vəl … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
işarəli — sif. 1. Başqalarından ayrılmaq üçün işarə (nişan) qoyulmuş, işarəsi olan. İşarəli səhifə. İşarəli qab. 2. məc. Üstüörtülü, kinayəli, eyhamlı. İşarəli söz. İşarəli danışıq. – O vaxtdan sonra Leylək Ələmdar Müqim bəy Cavanşirlə az görüşməmiş,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
iy — 1. is. Maddələrin, şeylərin burun qişasının xüsusi sinirlərinə təsir etmə xassəsi. Kəskin iy. İy duymaq. Onun burnu yaxşı iy bilir. – Güllərin ətri otların iyinə qarışıb, ətrafa saçılmaqda idi. T. Ş. S.. Həyəti götürən soğan, qovurma, zəfəran iyi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təmsil — is. <ər.> 1. Bənzətmə, oxşatma, təşbeh. Təmsil etmək – birinin müvəkkili olmaq, bir işdə onu əvəz etmək, onun adından danışmaq; birinin mənafeyini, fikrini, görüşünü və s. ni ifadə etmək. Xalqın mənafeyini təmsil etmək. – Bosforda lövbər… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
üstüörtülü — 1. sif. Üstü örtülmüş, üstü açıq olmayan, örtüsü olan, örtülü. Ancaq təktük üstüörtülü faytonlar içində miniklər görünürdü. S. M. Q.. Üstü örtülü, qara bir maşın gecənin sakitliyini pozdu. S. Vəliyev. 2. məc. Aydın olmayan, örtülü, müəyyən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xeyir — is. <ər.> 1. Fayda, mənfəət. Bağın, əkinin xeyrini bəylər görəcəkmiş; Toxm əkməyə dehqanları neylərdin, ilahi?! M. Ə. S.. Atalar, babalar əkiblər, tər töküb becəriblər, xeyrini biz görürük. M. C.. Xeyir dəymək (gəlmək) – faydası olmaq,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti